صادق فکورکارگر - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران
ایرج اسدی - عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران
نصرت الله گودرزی - عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری، دانشگاه مازندران

مقاله حاضر عمدتا بر فهم ماهیت اصلی سکونتگاه های بین شهر و روستا و دریافت سازوکار اصلی شکل دهنده آن ها متمرکز شده است و تلاش داد تا به این سوال پاسخ دهد که آیا امروزه می توان با تکیه بر مشخصه های فیزیکی (قابل رویت) تمیز دهنده دو سکونتگاه شهر و روستا، یک مرز مشخص میان این دو ترسیم کرد و یا اینکه باید از روش های دیگری برای فهم ماهیت پیچیده این سطح جدید بینابینی بهره برد. از طرفی دیگر پژوهش حاضر بر آن است تا به این حقیقت اشاره کند که امروزه در سازمان فضایی شهر- منطقه، پدیده ارزش اضافی ارضی و مستغلاتی عامل اصلی تغییر و توسعه فضاهای شهری، خصوصا در نواحی پیرامونی آن است.

سازمان فضایی شهر- منطقه، سکونتگاه حومه ای، سطح بینابینی، پدیده ارزش اضافی ارضی و مستغلاتی