حسین محمودی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی

میل به احسان و نیکوکاری و انگیزه جاودانه زیستن سبب می گردد که انسانها همواره نسبت به انتقال سرمایه و دارایی خویش به افراد ویا در امور خیریه اقدام کنند در پاسخ به این میل و انگیزه انسانی قانونگذاران در نظامهای مختلف حقوقی قالبهای حقوقی ویژه ای را وضع نموده اند. از طرفی تحولات زندگی کنونی ،حقوقی را به رسمیت شناخته است که قابل مبادله با پول و دارای ارزش اقتصادی و داخل در مفهوم مال و دارایی می باشند در خصوص امکان بخشش حقوق مادی ناشی از مالکیت معنوی در امور خیریه در قالب عقود اصلی و خاص آن خصوصا وقف و هبه چالش های جدی وجود دارد. هر چند که عده ای از حقوق دانان با تفسیر مقررات قانون مدنی در صدد ارایه راهکار برآمده اند ولیکن واقعیت امر عدم سازگاری مقررات هبه و وقف با حقوق نوپای مالکیت معنوی می باشد و در این خصوص قانونگذار می بایست با در نظر گرفتن موازین فقهی از باب مسایل مستحدثه نسبت به تغییر مواد قانونی مرتبط اقدام نماید تا امکان انتقال غیر معوض حقوق ارزشمند مادی ناشی از مالکیتهای معنوی در راه خیریه در قالب این عقود میسر گردد.

حقوق مادی ؛ مالکیت فکری ؛ امور خیریه ؛ وقف