اثر سطوح متفاوت آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد چهار رقم نخود Cicer arietinum L در شرایط آب و هوایی مشهد

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد، اجزای عملکرد و تحمل به خشکی چهار رقم نخود، آزمایشی در سال زراعی 88-1387 در شرایط آبوهوایی مشهد اجرا شد. سطوح آبیاری شامل چهار سطح آبیاری کامل، آبیاری با ضریب کمآبیاری 10درصد، آبیاری با ضریب کمآبیاری 20درصد و آبیاری با ضریب کمآبیاری 50درصد با ارقام جم، کرج31-60-12 ،ILC482 و کاکا به صورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. مقدار نیاز آبی در هر یک از سطوح آبیاری بر اساس سند آب کشور (با استفاده از نرمافزارNETWAT (و بر اساس روش پنمن مانتیس محاسبه گردید. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف آبیاری، اثر معنیداری بر صفات عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد غلاف و تعداد دانه در مترمربع و نیز وزن 100دانه ارقام نخود داشتند. طبق نتایج حاصل، با افزایش میزان آب آبیاری، تعداد غلاف در مترمربع، تعداد دانه درمترمربع، وزن 100دانه و در نتیجه عملکرد دانه افزایش یافت. در بین ارقام، در تمامی سطوح آبیاری، رقم کاکا با 930 کیلوگرم در هکتار بیشترین و رقم کرج با 167 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد دانه را دارا بودند. در این مطالعه،بهترتیب رقمهای کاکا، ILC482 و جم بیشترین تحمل به خشکی را از خود نشان دادند. رقم ILC482 در شرایط آبیاری کامل دارای عملکردی کمتر نسبت به رقم جم بود ولی در تیمارهای کمآبیاری 20درصد و کمآبیاری 50درصد، عملکردیبیشتر نسبت به رقم جم از خود نشان داد و در مقایسه با سایر ارقام، صفات اندازهگیریشده آن، کمتر تحت تاثیر کمآبیاری قرار گرفت. با توجه به نتایج این آزمایش، رقم ILC482 را میتوان به عنوان رقمی مناسب برای شرایط کمآبیاری و یا احتمالا دیم در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

ارقام نخود ، تنش خشکی ، عملکرد دانه ، کمآبیاری