رحمان شریفی - دانشیار، گروه عمران، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
حامد قاضی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه عمران، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران

روانگرایی یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل تخریب سازهها در مناطق مستعد بروز این پدیده هنگام وقوع زلزلهمی باشد. بطور کلی روانگرایی و شدت آن به دو عامل مهم شامل خصوصیات لرزه ها و شرایط مصالح اشباع برای روان شدن .از جمله سازه هایی که نیاز به مطالعات روانگرایی دارد سازه های ساحلی هستند. این سازه ها به علت بالا بودن سطح آبدر این نواحی و همچنین وجود مصالح دارای پتانسیل روانگرایی، مستعد بروز این پدیده هستند. محدوده مورد مطالعه درشهرستان آستارا و در محدوده اداره بنادر و دریانوردی این شهرستان قرار دارد. در این تحقیق برای تحلیل روانگرایی از نرمافزار LiquefyPro استفاده شده است. این نرم افزار برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی از روشهای موجود بر پایه عددSPT استفاده می کند. بر اساس اطلاعات گمانههای حفر شده، سطح آب زیرزمینی بطور متوسط در عمق حدود 5 / 1متری قرار دارد. در این محدوده دانهبندی خاک در لایه های سطحی شامل مصالح درشت دانه ماسه ای و لایه هایزیرسطحی ریزدانه از جنس لای و رس می باشد. نتایج بدست آمده حاکی از وجود پتانسیل روانگرایی در لایه های ماسهای و لای اشباع با تراکم و خاصیت خمیری پایین است. در لایه های ماسه ای و لای با تراکم و یا درصد رس بالا خطر بروزاین پدیده مشاهده نشده است.

روانگرایی، سازه های ساحلی، اسکله، عدد نفوذ استاندارد، لرزه خیزی