سیده سارا حسینی چادگانی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه کاشان ایران

با گذشت سالیان متمادی از اجرای عدالت سنتی وکلاسیک، عدالت کیفری که حاصل از توجه به جرم، بزهکار و در نتیجه بسط و توسعه عدالت سزادهنده درحالت اول و عدالت بازپرورانه درحالت دوم بود، به تدریج دیدگاه هایی را مطرح کردند که حاصل از توجه به بزه دیده و در نظرگرفتن نقشی پویا برای بزهکار است. این رویکردها، بارزترین آنها مدل عدالت ترمیمی و عدالت توافقی/ قراردادی شدن می باشند؛ می توان گفت، الگوهای جدیدی درسیاست جنایی می باشند که یک رویکرد بر احیای حقوق بزه دیده، حل و فصل اختلافات، ترمیم خسارت های وارده بربزه دیده و با مشارکت بزه دیده، بزهکار و جامعه محلی، از طریق مذاکره و سازوکارهای میانجی گری، و رویکرد دیگر برتوافق میان مقام قضایی و بزهکار درخصوص تعیین سرنوشت دعوای کیفری تاکید دارند. بنابراین، این رویکردها ضمن توجه به بزهکار، بزه دیده و حقوق وخواسته های وی را مورد توجه قرار می دهد. در سیستم تدوین قانون در کشور ما هم بی تاثیر نبوده و قانونگذار جمهوری اسلامی ایران با استفاده از رویکردهای جدید و نوین که در قوانین سایر کشورها به خصوص سیستم قانونگذاری و نظام قضایی فرانسه که با سیستم حقوقی کشور ما هم خوانی دارد، موجب تحولاتی در قوانین سال های اخیر به خصوص قوانین مجازات اسلامی و آیین دادرسی کیفری قوانین ماهوی و شکلی مصوب 1392 شده است.

متهم، سازش، عالت ترمیمی ، عدالت توافقی، دادسرا