سید مهدی لاجوردی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب،تهران
محمدرضا حبیبی - استادیار،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب،تهران
محمد مزیدی شرف آبادی - استادیار،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب،تهران

امروزه با افزایش روز افزون قیمت حامل های انرژی و لزوم حفظ منابع انرژی تجدیدناپذیر باعث شده است تا محققین در پی راهکارهایی برای صرفه جویی مصرف انرژی در قسمت های مختلف باشند. با توجه به میزان قابل توجه مصرف انرژی در قسمت ساختمان ، لزوم ارایه راهکارهایی برای کاهش مصرف انرژی ساختمان مشخص می شود. از جمله راهکارهای موثر در این زمینه که در سال های اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است، استفاده از مواد تغییر فاز دهنده PCM در مصالح ساختمان می باشد. در این مقاله یک ساختمان 10×10 چهار طبقه در اقلیم شهر تهران در نظر گرفته شده و پس از مدلسازی اولیه ساختمان، از انواع مختلف مواد تغییر فاز دهنده در دیوارهای ساختمان استفادهشده است تا مناسبترین نوع ماده تغییر فاز دهنده در اقلیم شهر از نظر میزان مصرف انرژی سیستم های گرمایشی و سرمایشی ساختمان مشخص شود. نتایج حاکی از آن است که برای سیستم سرمایش ماده تغییر فاز دهنده 27 m91q با میانگین انرژی مصرفی 10159.3 کیلووات ساعت و برای سیستم گرمایش ماده 23m91q با انرژی مصرفی میانگین 627.7 کیلووات ساعت بهینه ترین ماده تغییر فاز دهنده است.

ماده تغییر فاز دهنده، سیستم سرمایش و گرمایش، مصرف انرژی