فاطمه اروجی - گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
مهدی خزاعی - گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، ایران

گزارشات زیادی مبنی بر استفاده از گیاهان دارویی برای مقاصد بالینی و درمانی وجود دارد. در این میان گیاه خارمریم بهواسطه ی دارا بودن ماده ی موثره ی سیلی مارین که ترکیبی از انواع فلاونولیگان ها است در درمان بیماری های کبدی، سرطان ودیابت به عنوان یک انتخاب مناسب و موثر مطرح می باشد.بیشترین اهمیت دارویی خارمریم مربوط به ترکیبی بهنام سیلی مارین است که شامل پنج فلاونویید با نام های سیلی بینین A و B ،سیلیادین، سیلی کریستین و ایزوسیلیبین می باشد. سیلی بینین ترکیب اصلی (70-50 درصد) سیلیمارین است و بیشترین خواص بیولوژیکی سیلیمارین وابسته به حضور این ترکیب می باشد. با توجه به اهمیت دارویی ترکیب سیلی بنین هدف از این تحقیقاستفاده از ژن های شناسایی شده ای است که نقش موثری در تولید و افزایش ترکیبات ثانویه همچون سیلی بینین دارند، تا درآینده موجب افزایش تولید سیلبینین در گیاه خارمریم گردند. به همین منظور ژن فلاونویید ′ 3- هیدروکسیلاز (F3′H) در گیاهپتونیا شناسایی و تکثیر شد، این ژن عامل تولید تاکسی فولین است و تاکسی فولین در خارمریم در یک چرخه ی احیایی بههمراه کوماریل الکل باعث تولید سیلی بینین می گردد. در این پژوهش ژن F3′H از گیاه پتونیا جداسازی و در ناقل بیانی دوتاییpBI121 همسانه سازی شد. سازه ی بدست آمده به روش شوک حرارتی به باکتری E.coli سویه ی DH5 α منتقل گردید وکلونی ها روی محیط گزینش گر کانامایسین 100 میکروگرم در میلی لیتر رشد کردند. صحت همسانه سازی ژن F3 H در ناقلpBI121 با استفاده از تکنیک های ColonyPCR و هضم آنزیمی تایید شد. سپس این سازه با روش استاندارد انجماد وذوب به باکتری A.tumefaciens سویه ی LBA4404 منتقل و حضور آن در باکتری توسط ColonyPCR تایید گردید.

فلاونویید ′ 3- هیدروکسیلاز، همسانه سازی، - pBI121 ، خارمریم، سیلی بینین