آرش کاظمی - دانشجوی دکتری تخصصی حقوق عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
محمد حسین جعفری - استادیار حقوق عمومی،عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی یزد

موضوع این مقاله بررسی رسیدگی دیوان عدالت اداری به تخلفات ادارات و کاهش میزان فساد می باشد.در نظام جمهوری اسلامی ایران به منظور تعدیل وتوزیع متناسب قدرت وتاسیس ضمانتهای قوی برای جلوگیری از تعدی وتجاوز زمامداران به حقوق مردم علاوه بر نظارت سیاسی که از سوی قوه مقننه اعمال می شود ،نظارت قضایی برمبنای اصول 170 و 173 قانون اساسی به دو طریق صورت می گیرداز طریق دیوان عدالت اداری در مورد اقدامات وتصمیمات دستگاههای دولتی ومامورین آنها به جهت انجام وظیفه وآیین نامه ها ومصوبات دولتی اسلامی است یا خارج از حدود اختیارات قوه مجریه وضع شده ،با اجازه حاصله از اصل 170 قانون اساسی . علاوه بر دادگاههای دادگستری که واضعین قانون اساسی، حق امتناع از اجرای مصوبات ومقررات وضع شده توسط دولت را برای آنان قایل شده اند،دادگاه صلاحیت دار دیگری در اصل 173 قانون اساسی پیش بینی شده که بموجب این اصل به منظور رسیدگی به شکایات ،تظلمات واعتراضات مردم نسبت به مامورین یا واحدها یا آیین نامه های دولتی واحقاق حقوق آنها ،دیوانی بنام دیوان عدالت اداریزیر نظر رییس قوه قضاییه تاسیس می گردداین مقاله در دو فصل جمع آوری شده است نتیجه ای را که می توان مطرح نمود این است که وقتی که اشخاص در جهت رسیدن به حقوق خود اقدام به شکایت علیه دیوان عدالت اداری می کنند از این طریق دیوان با رسیدگی به شکایات ان ها در واقع باعث می شود که حقوق آن ها پایمال نگردد لیکن این امری مثبت تلقی خواهد شد.

دیوان عدالت، فساد، نظارت، ادارات