محمدصادق طاهر طلوع دل - عضو هیات علمی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

مانایی یک فرهنگ وابستگی تامی به میزان پایداری و پایایی سازمان اجتماعی و مبانی فکری و عقیدتی آن فرهنگ اجتماعی دارد. عوامل پایدار سازنده یک پدیده فرهنگی در سه سطح زیرساختاری، میان ساختاری و فراساختاری قرار دارند. مولفه های ظاهر یا صوری، راهبردی یا غایی، ملموس یا مادی، علی یا فاعلی؛ بدون حضور مولفه اصلی یعنی مولفه عدلی یا همسازگاری در برقراری تعادل و توازن لازم نمی توانند همگرایی مقتضی را برای همگامی کلیه مولفه های پایدار سازنده یک فرهنگ ارزشمند فراهم آورند. استقرار و ماندگاری یک فرهنگ اجتماعی ارزش مدار در طول دوره متصوره عمر موفق آن فرهنگ اگر به شکلی اصولی انجام پذیرد؛ می تواند از قوام کوتاه مدت، دوام طولانی مدت قابل پیش بینی و ماندگاری زمانی فراتر از زمان مورد انتظار برخوردار شود. برای شناسایی یک فرهنگ ماندگار متعالی می بایستی معیارهای تعیین کننده اصیلی وجود داشته باشد. لذا برای تبیین این چنین شاخصه های ارزشمندی به کمک تحقیق به روش تحلیلی-توصیفی و با بررسی آیات و روایات قدسی الهی در فرهنگ غنی اسلام خیلی کاملتر از سه معیار ارزشگذاری جهانی یعنی: زیبایی، مفایده و رضایت بخشی شاخص های اصیل ارزشگذاری قرانی را می توان اعلام نمود. بر اساس آیات سوره حشر در قرآن این معیارهای جامع و مانع عبارتند از: ملکوتی بودن، قداست آفرینی، سلامت آمیزی، ایمان آفرینی، تمهید مندی، عزت آفرینی، فنی و قانون مدار بودن، باعث افتخار و غرور شدن، خلاقیت آمیزی و نوآفرین شدن، ظاهر زیبا داشتن، حایز نامگذاری زیبا شدن، برخورداری از همسازگاری در پنهان و آشکار و نهایتا همراستایی در اول و آخر یا ظاهر و باطن هر پدیده به منظور آشکار کردن اصالت عینی و نهانی هر پدیده می باشد. به این سبب می توان از شاخص های ارزشیابی قرآن کریم در ارزشگذاری امور عالم به خوبی بهره گرفت.

شاخص ارزشیابی، ارزشگذاری فاخر، آیات قرآن، پایداری، پایایی، مانایی