نسرین سلیم آبادی فراهانی
ثریا معمار
محمد مهدی احمدی فراز

هدف مقاله حاضر واکاوی و تحلیل الگوهای سرمایه اجتماعی در صحیفه سجادیه است. این مقاله سعی دارد مفهوم سرمایه اجتماعی، سطوح و هنجارهای حاکم در آن که موجب ارتقای سطح روابط اجتماعی، اعتماد، مشارکت و در نهایت همکاری اعضای جامعه می شود را ازمنظر صحیفه سجادیه بررسی نماید. این مطالعه با استفاده از روش تحلیل محتوا انجام شده است و جامعه آماری کلیه متون مربوط به ادعیه صحیفه سجادیه امام سجاد (ع) می باشد .یافته های تحلیل محتوا حاکی از آن است که در نیایش های صحیفه سجادیه مصادیق ، مضامین و مفاد فراوانی یافت می شود که منبا و منشا بسیاری از محصول های سرمایه اجتماعی می باشد. به طور کلی می توان سرمایه اجتماعی در صحیفه سجادیه را به صورت حلقه هایی به هم پیوسته ترسیم نمود که دردرون این حلقه ها سرمایه اجتماعی در دو سطح سرمایه اجتماعی درون گروهی درقالب خانواده ، همسایگان، دوستان ،خویشاوندان و مسلمانان و سرمایه اجتماعی برون گروهی درقالب دشمنان (غیر حربی) ارایه گردیده است . و در نهایت در خارج از حلقه ها کفارو دشمنان حربی قرار دارند که از سرمایه اجتماعی بی بهره هستند. مسلمانان این گروه را از شبکه ارتباطی خود طرد نموده و هیچ گونه اعتمادی نسبت به آنها ندارند. این بی اعتمادی تازمانی وجود دارد که این افراد ارتباط مثبت با مسلمانان را پذیرفته و سلاح را واسطه ارتباط خود و مسلمانان قرار ندهند.

صحیفه سجادیه ، سرمایه اجتماعی ، اعتماداجتماعی ، شبکه ارتباطی