احمدرضا پیرعلی زفره یی - دانشآموخته کارشناسی ارشد
عیسی ابراهیمی درچه - دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان.

بررسی کمی و کیفی منابع آبی از ارکان مهم و اساسی توسعه پایدار است. یکی از روش های بسیار ساده که می تواند شرایط کیفی آب را در زمان کوتاه و با هزینه کم نسبت به روش های فیزیکوشیمیایی بازگو نماید استفاده از شاخصهای زیستی می باشد. شناسایی میزان آلودگی منابع آب بااستفاده از شاخصهای زیستی بخصوص شاخصهای مبتنی بر بزرگ بی مهرگان کفزی اطلاعات مناسبی را جهت ارزیابی اکوسیستم های آبی فراهم می کند. در این مطالعه به بررسی 5 شاخص زیستی مرسوم ) EPT ،ASPT ،HFBI ،BMWP و شانون- وینر( در ارزیابی کیفی رودخانهها پرداخته شده است.براساس بررسی انجام شده شاخصهای HFBI و ASPT که علاوه بر امتیازدهی براساس مقاومت کفزیان، داده های کم ی جمعیت را نیز مد نظر قرار می دهند، قابلیت بهتری جهت ارزیابی کیفی رودخانهها دارند.

کیفیت آب، بزرگ بیمهرگان کفزی، شاخصهای زیستی