سید حسین میرکریمی - کارشناس ارشد مهندسی مواد، جوشکاری، دانشگاه شهید چمران اهواز
خلیل رنجبر - دانشیار، عضو هیات علمی گروه مهندسی مواد، دانشگاه شهید چمران اهواز
محسن روشنی - کارشناس ارشد مهندسی مواد، جوشکاری، دانشگاه شهید چمران اهواز
رضا دهملایی - استادیار، عضو هیات علمی گروه مهندسی مواد، دانشگاه شهید چمران اهواز

اتصال غیرهم سان فولادهای فریتی کم آلیاژ به فولادهای زنگ نزن آستنیتی، در دهه های گذشته به صورت گسترده ای در صنایع به کار گرفته شده است. در تحقیق حاضر، دو فولاد زنگ نزن آستنیتی A240-TP.316 و فولاد کم آلیاژ فریتی A387-Gr.11 توسط جوشکاری قوسی تنگستن تحت گاز محافظ با دو جریان ثابت و پالسی و با استفاده از دو نوع فلز پرکننده ی ER309L و ERNiCr-3، به هم جوش داده شدند. پس از انجام آزمون های متالوگرافی، آزمون های تعیین ترکیب شیمیایی، ریزسختی سنجی، کشش و ضربه، مشخص شد که به طور کلی، نمونه های جوشکاری شده توسط جریان پالسی، به دلیل گرمای ورودی کمتر و ایجا د اختلاط بیش تر در حوضچه ی جوش، ضمن کاهش وقوع پدیده های نامطلوب متالورژیکی مانند تشکیل منطقه ی فقیر از کربن، منطقه ی انتقالی و منطقه ی مخلوط نشده، بهبود خواص مکانیکی اتصال را در بر داشتند. نتایج نشان دادند که فلز پرکننده ی پایه نیکل، به دلیل محدود کردن نفوذ کربن به درون حوضچه ی جوش و کاهش احتمال تشکیل منطقه ی انتقالی نسبت به فلز پرکننده ی دیگر، مطلوب تر است.

اتصال غیرهم سان ، فولاد زنگ نزن آستنیتی، فولاد کم آلیاژ فریتی، جوشکاری قوس تنگستن تحت گاز محافظ، جریان پالسی، ریزساختار جوش