نورالدین علایی - دانشکده مهندسی کامپیوتر، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران
فرامرز صافی اصفهانی - دانشکده مهندسی کامپیوتر، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

محاسبات ابری به عنوان یک زیرساخت محاسباتی مقیاس پذیر در نظر گرفته می شود که در آن تعداد منابع و درخواست ها به صورت پویا تغییر می یابد. تخصیص منابع به فعالیت ها به صورت کارآمد و کم هزینه، چالشی بوده که همواره مورد بحث می باشد.معمولا در یک سیستم محاسباتی توزیع شده تعداد زیادی فعالیت وجود دارد و عمل تخصیص منابع به ععالیت ها توسط زمان بند صورتمی پذیرد که عملیاتی با تعداد پارامتر زیاد بوده و از دسته مسایل با سختی بالا محسوب می گردد. اغلب الگوریتم های زمانبندی نیازمنددانش و اطلاعات دقیق از وظایف و منابع موجود می باشند و برای اینکار تکنیک هایی نظیر روشهای متاهیوریستیک، هیوریستیک،پیش بینانه و غیره را بکار گرفته و عمدتا از تاریخچه فعالیت های گذشته برای تصمیم گیری های آینده استفاده می نمایند. اکثر این الگوریتم ها نیاز به اطلاعات اضافی مانند زمان اجرای وظایف داشته که معمولا در عمل امکان پذیر نمی باشد. در این مقاله انواع زمانبندی های مبتنی بر شرایط جاری سیستم با نام Reactive و الگوریتم های زمان بندی پیش بینانه و وابسته به زمان اجرای وظایف با نام Proactive با رویکرد ایجاد و حفظ تعادل بار در محیط محاسباتی گرید و محاسبات ابری مورد برسی قرار گرفته است.

زمانبند ، محاسبات ابری، Reactive-Proactive, Cloud Computing