جمال بیگی - استادیارگروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه، مراغه، ایران
عمران علی قلی وند - کارشناسی ارشد فقه و حقوق جزا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه، مراغه، ایران
مهدی محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا وجرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه، مراغه ،ایران

شاید بتوان از نگاه فقهی توهین را با واژه عربی التساب قیاس نمود. تساب از ماده سب مصدر باب تفاعل به معنای شتم یکدیگر و دشنام دادن است. اگر فحش دادن به یکدیگر به قذف نرسد، هر دو تادیب میشوند چه مسلمان باشند و چه کافر ذمی. کودکان نیز تادیب میشوند.در مکتب فقهی اسلام توجه خاص به این موضوع شده است و به لحاظ احترام زیادی که اسلام برای اشخاص و مقامآنها قایل است، در هر مورد که حیثیت و شرافت آنان لکه دار میشود، برای آن مجازات توهین و اهانت به پیامبر اکرم(ص)یا یکی از ایمه معصومین (ص) تحت عنوان سب ، حد قتل میباشد. اطلاق الفاظ و کلماتی که جسارت و گستاخی محسوب میشود، به گونهای که هرگاه آن الفاظ به کسی نسبت داده شود یا معنای آن الفاظ منسوب شود ناراحت گشته و از آن نسبت بیزاری میجوید، حرام است و به کار بردن آن الفاظ و جسارت و گستاخی کردن تعزیر دارد. چه شخصی که به او جسارت شده است حاضر باشد یا در غیاب وی به او جسارت و گستاخیشود. در عرصه فضای مجازی نیز با عنایت به مطالب عنوان شده ، توهین متصور میباشد. لکن از جمله مصادیق توهین در فضای مجازی فحاشی کردن و هم چنین به کار بردن الفاظ رکیک کاربران با استفاده از سامانههای مجازی افراد به یکدیگر و نیزگاهی به دیگران است.