مهرناز شمسایی زفرقندی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
حسین حاتمی نژاد - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
عباس رجایی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

فضاهای شهری پیاده مدار، مکانهایی برای حضور شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعیشان هستند که پرداختن به کیفیات آنها سرزندگیشان را به حداکثر می رساند. از شاخص ترین این کیفیات، امنیت و ایمنی می باشد. بنابراین می بایست در ابتدا امنیت مکانها فراهم شود تا پیرو آن بتوان مردم را به حضور و مشارکت در فضاهای شهری ویژه آنان فراخواند. فضاهای پیاده علیرغم وجود پتانسیلهای فراوان برای حضور شهروندان، بدلیل مسایلی نظیر وجود فضاهای بی دفاع، به مکانهایی ناامن تبدیل شده اند لذا در این تحقیق سعی شد تا با بررسی شاخص های موثر بر امنیت پیاده رو ها پنجره ای به سوی بالا بردن کیفیت پیاده رو ها بازشود. هدف اصلی این تحقیق، بررسی و ارایه راهکارهای طراحی کالبدی مناسب برای پیاده رو به منظور افزایش امنیت شهروندان و در پی ان افزایش حضور انها در تمام ساعات شبانه روز و در نهایت افزایش تعاملات اجتماعی بود. با در نظر گرفتن معیارهای به دست آمده در راستای طراحی پیاده رو و با تاکید بر شاخصهای مرتبط با امنیت (CPTED)، شاخصهای موثر بر امنیت پیاده رو بیان و بررسی شد. یافته ها نشان داد عوامل مهمی در ایجاد احساس امنیت در پیاده رو ها توسط عابرین نقش دارند که ممکن است به صورت نظارت های اجتماعی و یا از سوی طراحان شهری قابل اجرا باشند. در ادامه بر اساس تحلیل های انجام شده و نتایج حاصل از آن توانستیم راهکارهای پیشنهادی جهت خلق مکانهای پیاده مدار امن را بیان نماییم.

پیاده رو، امنیت، تعاملات اجتماعی، CPTED