مهیار مددخانی - کارشناس ارشد، پژوهشگر معماری؛ایران-البرز
محمدمهدی قاسمی نافچی - دانشجوی کارشناسی ارشد، طراحی شهری، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران؛ایران-شهرکرد

هنر الهی و هنر اسلامی بیش از هرچیز تجلی وحدت الهی در جمال و نظم عالم است.وحدت،در هماهنگی و انسجام عالم کثرت و در نظم و توازن، انعکاس می یابد. یک مسجد به عنوان تجلی گاه ذات الهی، متشکل از اجزایی است که هرجزء سمبل یکی ازاسماء الهی و دارای معنایی روحانی می باشد. بدین منظور بررسی حکمت و خوانایی گنبدهای ایرانی در مسجدجامع اصفهان مورد بررسی قرار گرفته است که به نحوی نمایان کننده ومرتفع کننده نیازهای انسان عابد دریک مکان مذهبی باوجود مولفه های ساخت ولاینفک معماری است که به انحاء مختلف توانسته از مرز فیزیکی عناصر بدرآید و معانی والای روحانی را برای او متجلی نماید. نتایج حاصل از این مقاله تحلیلی توصیفی نمایانگر این موضوع است، نحوه انتخاب مکان به گونه ای است که دریک مکتب خاص، آن هم مکتب اصفهان انتخاب شده، چرا که این مکتب الهی ریشه در فلسفه و حکمت دارد. مکتب اصفهان به گونه ای عمل کردکه توانست درحکمت و فلسفه نحله ای فکری رابنیان نهد. دراین مقاله سعی گردید با ارایه تصاویرگویا مبانی حکمت را بیشتر در ارتباط با گنبدهای مسجد جامع اصفهان بررسی شود.

معماری،گنبد، مسجدجامع اصفهان، حکمت،خوانایی