مهرناز نیازی - دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران
علی معتمدی مطلق - استادیار گروه فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران

مقدمه: این مطالعه تاثیرات مشاهده شده در روزهای 17 - 15 مکمل پروژسترون پس از تلقیح مصنوعی را بر میزان وقوع آبستنی در گاوهای شیری نشان می دهد. پروژسترون نقش مهمی در بقای آبستنی ایفا می کند. پژوهشها نشان میدهد ناکافی بودن هورمون پروژسترون در دوران بارداری میتواند منجر بهسقط جنین شود و به کارگیری مکمل پروژسترون میتواند این احتمال را کاهش دهد و مورد فوق الذکر با توجه به شیوع بالا مشکلات دوران آبستنی در گاوهای پرتولید خصوصا در گاوداری های صنعتی بیشتر اهمیت پیدا میکند.روش کار: این پژوهش با مرور بر تحقیقات انجام شده متعدد مرتبط با تاثیر این هورمون بر میزانوقوع بارداری صورت گرفته است. با توجه به اینکه عواملی مانند سن، فصل تلقیح، شیردهی در زمان تلقیح، شیردهی در زمان درمان، سابقه جفت ماندگی، التهاب رحم و سندرم Repeat Breeder تاثیرقابل توجهی بر میزان آبستنی می گذارد، گاوهای بدون سابقه جفت ماندگی تحت این مطالعه قرار گرفتند. نتیجه این تحقیقات نشانگر افزایش تقریبا 5 / 1 برابری وقوع میزان آبستنی در گاوهای شیری تحت تاثیر مکمل پروژسترون بود در حالی که گاوهای با سابقه جفت ماندگی افزایشی در میزان آبستنینشان ندادند. بحث و نتیجه گیری: پژوهشها نشان میدهد استفاده از مکمل پروژسترون برای کاهش میزان وقوع سقط جنین در گاوها تاثیر مثبت به جای میگذارد. تاثیر مصرف این مکملها در گاوهای مسنتر چند شکم زاییده نسبت به تلیسهها به شکل معنیداری افزایش مییابد )حدودا 2 برابر میباشد(. در اینبررسیها هیچ تاثیر فصلی بر میزان وقوع آبستنی در گاوهایی که تلقیح مصنوعی شده بودند مشاهده نشد. ضمنا طبق نتایج حاصل از این مطالعات به کارگیری این مکمل تاثیر معنیداری بر وقوع سقط و دوقلوزایی در گاوهای باردار و نیز برگشت به چرخه فحلی در گاوهای غیر آبستن مشاهده نشده است.

مکمل پروژسترون، آبستنی، گاو شیری، تلقیح مصنوعی