علی ستاری - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تهران دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی

برنامه ی درسی به عنوان یکی ازعناصر مهم نظام تعلیم و تربیت و ازجمله عوامل تاثیرپذیر و تاثیرگذار درمنویات و اهداف جهانی شدن به حساب می آید دراین راستا نسبت هایی بین دومقوله جهانی شدن و برنامه درسی برقرار میباشد که عمده ترین آنها عبارتنداز: نسبت مفهومی/نسبت فلسفی/نسبت ابزاری درنسبت معنایی هردومفهوم جهانی شدن و برنامه درسی دارای چالش مفهومی هستند لیکن درکشاکش این چالشها فرهنگ به عنوان فصلی مشترک درمفهوم عمل کرده و این دومفهوم را به لحاظ کارکردی به هم نزدیک می سازد درنسبت فلسفه فلسفه ی حاکم برجهانی شدن بطور سنتی ایده آلیسم بوده اما درعصرحاضر تغییر پارادایم مدرنیسم به پست مدرنیسم اندیشه فلسفی غالبدربرنامه درسی به حساب می آید دربحث ازنسبت ازاری برنامه درسی همواره بهعنوان ابزاری برای اجرای اهداف جهانی شدن مطرح بوده و این درارتباط گسترده ی آن با جمعیت انبوه مدرسه رو و دانشگاهی و اخیرا دراموزش های مجاری مطرح شدها ست مقاله حاضر درصدد بررسی نسبت های یادشده و چگونگی ایجاد این نسبت ها به روش بررسی رابطه مفهومی است هدف این مقاله ارایه تبیینی صحیح ازرابطه و نسبت جهانی شدن با برنامه درسی و اثرات ناشی ازاین نسبت ها می باشد

جهانی شدن،جهانی سازی،برنامه ی درسی،وحدت گرایی،کثرت گرایی