مسعود علی صوفی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم خاک دانشگاه زابل
علی شهریاری - استادیار گروه علوم خاک دانشگاه زابل
ابراهیم شیرمحمدی - مربی گروه علوم خاک دانشگاه زابل
بهمن فاضلی نسب - عضو هییت علمی پژوهشکده زیست فناوری کشاورزی دانشگاه زابل

تالاب های هامون نقش بسیار مهم و کلیدی در زیست بوم منطقه خشک سیستان دارند. هدف از اینتحقیق بررسی جمعیت میکروبی خاک های مستعد فرسایش تالاب های هامون (هامون پوزک، هامونبرینگک و هامون صابوری) و همچنین معرفی گونه غالب باکتریایی و قارچی این مناطق می باشد. به اینمنظور طی 4 روزپیمایش در قسمت های مختلف تالاب های هامون از سطح خاک هایی که تحتفرسایش و یا مستعد فرسایش بادی بودند (7 نقطه) نمونه برداری انجام شد، سپس EC, pH و جمعیتباکتریایی و قارچی این خاک ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیشترین مقدار pH در هامون صابوری(9/51) و بیشترین مقدارEC در هامون پوزک (81/3ds/m) مشاهده شد. بیشترین جمعیتباکتری های هوازی در هامون برینگک (9083/33CFU) مشاهده شد و بیشترین جمعیت باکتری هایبی هوازی در هامون صابوری (1833/33CFU) مشاهده شد. بیشترین جمعیت قارچهای هوازی درهامون برینگک (1833/33CFU) مشاهده شد و بیشترین جمعیت قارچ های بی هوازی در هامونصابوری (1541/5CFU) مشاهده شد. بیشترین گونه باکتریایی یافت شده در این پژوهش از نوعباسیلوس اس پی (Bacillus sp) و بیشترین گونه قارچی یافت شده در این پژوهش از نوع پنی سلیوماس پی (Penicillium sp) بود. نتایج نشان داد که در مناطقی که دارای بیشترین شوری بودند جمعیتمیکروبی کاهش یافته بود. به عبارت دیگر شور و قلیایی شدن خاک تالاب های هامون علاوه بر تخریبخاک و پوشش گیاهی، باعث کاهش تنوع زیستی شده است. همچنین به نظر می رسد که توجه بهمیکروبیولوژی مناطق مستعد فرسایش بادی می تواند در مطالعات مربوط به سلامت ساکنین دشتسیستان بسیار مهم باشد.

تنوع زیستی، سلامت انسان، هامون پوزک، هامون صابوری، هامون برینگک