محسن کریمی خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد و فعال کارگروه گروه مشاوران جوان شهرداری مشهد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
محمدعلی ابراهیمی نیک - استادیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی خجسته پور - دانشیار گروه مهندسی بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدهادی ابراهیمی - استادیار گروه مهندسی علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

استحصال انرژی از ضایعات یکی از فناوریهای جذاب برای مدیریت آنهاست. یکی از این ضایعات محتویات شکمبه و روده بزرگ و خون است، که دفع آنها به محیط زیست یکی از مشکلات اصلی کشتارگاهها میباشد. با در نظر گرفتن این مشکل، در این مطالعه هضم بیهوازیمحتویات شکمبه و روده بزرگ و پودر خون در شرایط دمایی مزوفیلیک و به صورت تک مرحلهای مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایشها در سه تکرار و در درصد ماده جامد (TS (7 انجام گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین تولید تجمعی بیوگاز برابر VS g/ml 10/59 است، که VS g/ml 21/33 از آن را بیومتان تشکیل میدهد. از طرفی دیگر با توجه وجود مواد لیگنوسلولوزی مانند علوفه، کاه، جو و غیره در شکمبه نشخوارکنندگان، زمان ماند به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

بیومتان، متان، زمان ماند، محتویات شکمبه، پودر خون