کبری نوروزی سزیرود - دانشجوی کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، ایران
وحید خلخالی - دکترای روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ملایر، ملایر، ایران

اهداف: ذهن آگاهی نوعی توجه هدفمند وبدون قضاوت در زمان حال است. مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر نشخوارذهنی و سبک های شوخی دانشجویان انجام شد. ابزار و روش ها: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی استان قزوین در سال تحصیلی 1395-1394 بود. از میان آنان دانشجویان پرستاری به صورت تصادفی انتخاب و پس از غربالگری اولیه، بر اساس نمره برش ابزار پژوهش پایین تر از میانگین، 30 دانشجو با جایگزینی تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سبک های شوخ طبعی مارتین (2003) و پرسشنامه سبک پاسخ دهی نشخواری (RRS)، نولن و هوکسما و مورو (1991) بود. آزمودنی های گروه آزمایش هشت جلسه نود دقیقه ای در کلاس های آموزشی ذهن آگاهی شرکت و در مراحل پیش آزمون و پس آزمون، پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. گروه گواه هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با شاخص های توصیفی و آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره، توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه ی 20 تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین پس آزمون نمرات نشخوار ذهنی، سبک شوخ طبعی خودکاهنده و سبک شوخ طبعی خودافزاینده گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد P≤0.01 بین سبک های شوخ طبعی پیوند دهنده و پرخاشگرانه دو گروه تفاوت معناداری نبود P≤0.01. نتیجه گیری: آموزش ذهن آگاهی می تواند در کاهش نشخوار فکری، سبک های شوخ طبعی خودکاهنده و افزایش سبک شوخ طبعی خواافزاینده دانشجویان موثر باشد.

ذهن آگاهی، نشخوارذهنی، سبک های شوخ طبعی، دانشجویان