فاطمه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، گروه مهندسی عمران، پردیس علوم و تحقیقات فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ایران
پیمان قطعی - عضو هییت علمی، گروه مهندسی عمران، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
داود قایدیان رونیزی - عضو هییت علمی، گروه مهندسی عمران، واحد اقلید، دانشگاه آزاد اسلامی، اقلید، ایران

بعد از زلزله 17 ژانویه نورثریج، رفتار اتصالات تیر به ستون شدیدا مورد تجدید نظر قرار گرفت. طبق بررسیهای انجام گرفته جدی ترین تنشها در اتصالات در جایی که تیر به ستون متصل میشد؛ اتفاق میافتاد. متاسفانه این قسمت ضعیف ترین بخش اتصال بود. در این قسمت، ممان خمشی و نیروی برشی بایستی از طریق اندرکنش جوش بین بال تیر و بال ستون و ورق برشی انتقال یابد که این انتقال لنگرو نیروی برشی منجر به یک تمرکز تنش جدی در این قسمت )محل اتصال بال تیر به بال ستون( میشد. بررسیهایی از تاثیر تمرکز تنش در محل جوش توسط محققان انجام شده است و محققین راه کارهای مختلفی را برای جلوگیری از تمرکز تنش و متعاقبا تشکیل مفصلپلاستیک در بر اتصال ارایه داده اند. اتصالات با ورق روسری و زیر سری یکی از راههای تقویت اتصال است که در این مقاله با پیشنهاد طرح جدید از ورق روسری، صلبیت اتصال و محل تشکیل مفصل پلاستیک مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله نتیجه گرفته شد که اتصال از نوع نیمه صلب است.

اتصال تیر به ستون، منحنی لنگر-دوران، صلبیت اتصال، ورقهای روسری و زیرسری، مفصل پلاستیک