علی کیانی - گروه مدیریت، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ایران
حمید مهدوی راد - استادیار، گروه مدیریت، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ایران.
محمد عظیم خدایاری - استادیار، گروه مدیریت، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ایران

این مقاله که با هدف بررسی نقش مالکیت روانشناختی بر اثربخشی سازمانی می باشد به روش علمی مروری تهیه گردیده است. مالکیت روانشناختی به معنای دلبستگی شناختی و عاطفی بین فرد و هدف است که بر درک رفتار خود فرد نیز اثر می گذارد. درست مثل دیگر نگرش ها، مالکیت روانشناختی عناصر شناختی، عاطفی و رفتاری دارد و ممکن است در سطح فردی و گروهی وجود داشته باشد. در مورد احساس مالکیت بین دونوع مالکیت روانشناختی (مالکیت روانشناختی مبتنی بر سازمان و مالکیت روانشناختی مبتنی بر شغل) در محیط های سازمانی تفاوت می گذارند. اثربخشی سازمانی عبارت از میزانی است که یک سازمان با استفاده از منابع خاص و بدون هدر دادن منابع خود و بدون فرسوده کردن غیرضروری اعضا و جامعه خود، اهدافش را برآورده می کند. در واقع اثربخشی سازمانی، درجه نزدیکی یک سازمان به هدف هایش را نشان می دهد. بنابراین در این مقاله نخست، به مفهوم مالکیت روانشناختی و انواع آن، تمرکز مالکیت، مالکیت نهادی، احساس تعلق و همانندی با سازمان خواهیم پرداخت، در ادامه مفهوم اثربخشی سازمانی، رویکردهای سنجش اثربخشی ومقایسه رویکردهای اثربخشی ارایه می شوند، در نهایت با استفاده از یک مدل ترکیبی به تشریح نقش مالکیت روانشناختی بر اثربخشی سازمانی می پردازیم و در پایان به جمع بندی و نتیجه گیری از مباحث نیز خواهیم پرداخت.

مالکیت روانشناختی، مالکیت نهادی، اثربخشی سازمانی، کارکنان