پریسا احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری –دانشگاه آزاد اسلامی تبریز-ایران
فرزانه هدفی - دکترای تخصصی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران

اساس تعریف ایده و کانسپت، در چکیده ترین صورت خود، بیان تفکر به زبان فرم وفضاست. این پژوهش به جایگاه ایده و کانیست در معمارى و رابطه بین فرآیند طراحی و مفاهیم طراحی و چگونگی تبدیل اندیشه بر پایه متن به فضاى معمارى، مى پردازد.(پناهی، سیامک. معماری اندیشه، از ایده تا کانسپت. تهران: پرهام نقش) محتوا با تکیه برمبانی نظری و بررسی نمونه های موردی تلاش بر معرفی راهکارهای موثر می باشد تا معمار با توجه به دو مولفه ی ایدهو کانسپت و رابطه آنها با یکدیگر روند طراحی را طی کرده و به نتیجه ی مطلوب برسد. روش پژوهش در این تحقیق بهصورت توصیفی – تحلیلی، به بررسی مبانی نظری و تحلیل نمونه های موردی می پردازد.فرآیند حاصل از این تحقیقبه این نتیجه دست یافته است که ایده، تفکر اولیه و غالب پروژه بوده و راهبرد برخورد با آن است در حالیکه کانسپتبه معنادار کردن ایده و تحقق پذیرى آن مى پردازد و به نوعى روش محسوب مى شود. ایده پس از عبور از متن،زیباشناسى، نشانه شناسى، زبانشناسى، فلسفه و روانشناسى به کانسپت هاى متعدد مى رسد. سپس در فرایندىپیچیده، مسیر خود را از آغاز کرده و در سلسله مراتبى خاص آنرا به حکمت ، علم و دانش، تقلیل داده و به فرم تبدیل مى کند.

ایده، کانسپت، روند طراحی، معماری کانسپتچوآل