سجاد باقری

امروزه افزایش هزینه و پیچیدگی های موجود در پروژه ها از یک سو و افزایش عدم قطعیت و ریسکهای موجود در محیطهای تجاری از سوی دیگر باعث شده است که مدیران پروژه به منظور کاهش خطرپذیری و انحراف پروژه از اهداف تعیین شده، استفاده از مدیریت ریسک را در برنامهریزی و کنترل پروژه سرلوحه فعالیتهای خود قرار دهند. مدیران ارشد سازما نها همواره بهدنبال راهکارهاییهستند که پروژ هها را در قالب زمان، کیفیت و بودجهی تعیین شده به اتمام برساند، بدیهی است دلیل اصلی عدم موفقیت پروژ هها در قالب زمان، کیفیت و بودجهی تعیین شده، مدیریت نامناسب ریسکها در پروژه است. با ایجاد نگرش علمی به مدیریت ریسک، معرفیعلمی و جامع فرایند و تکن کیهای مدیریت ریسک م یتوان زمین هساز تدوین وکاربرد نظا ممند مدیریت ریسک پروژه در کشور و نیز استقرار آن در شرکتها گردید.مطالعهی حاضر پس از معرفی اجمالی مدیریت ریسک پروژه، با بهر هگیری از استاندارد پیکر هی دانش مدیریت پروژه 1و استاندارد عملیمدیریت ریسک پروژه 2، به معرفی یک شبکهی تصمیمگیری مناسب پرداخته است. سپس با استفاده از رو شهای تصمیمگیری چند معیاره )تکنیک ANP ( سعی در رتبهبندی مناسبترین تکنیکها و ابزار مدیریت ریسک در مدیریت پروژه در صنایع نفتی نمود ه است. از این طریق میتوان فرآیند مدیریت ریسک معرفی شده در استاندارد PMBOK را که فرایندی زما نبر و نیازمند هزینهی زیادی است، به صورت آگاهانه تلخیص و تسطیح نمود. نتایج، این امکان را فراهم میکند که هر سازمان با توجه به آستانه پذیرش ریسک خود درسطوح مدل پیشنهادی ورود نماید و این موضوع ضمن شفاف نمودن نقشهی راه مدیریت ریسک پروژه در چرخهی عمر پروژه، هزینه و زمان مورد نیاز برای برنامهریزی مدیریت ریسک در پروژ هها را کاهش خواهد داد

مدیریت ریسک، تکنیکها و ابزار مدیریت ریسک، پیکره ی دانش مدیریت پروژه، چرخه ی عمر پروژه، روش های تصمیم گیری چند معیاره، آستانه پذیرش ریسک