فرناز ارشادفتح - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
حسین بانژاد - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا
فریبا محسن زاده - استادیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه بوعلی سینا

آفت کش ها در شمار مهم ترین آلاینده های آب های سطحی و زیرزمینی میباشند. تجزیه زیستی مهم ترین و موثرترین راه برای نابودی آفتکش ها در محیط بشمار می رود. فنون زیست پالایی به دلیل هزینه های کم، سازگاری با محیط زیست و بازدهی زیاد به عنوان گزینه مناسبی جهت کاهش و یا حذف آلاینده ها از محیط مورد توجه می باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی پتانسیل حذف آفتکش کنفیدور از آبهای آلوده توسط گونه های مختلف قارچ تریکودرما تحت تاثیر متغیرهای pH غلظت سم و زمان می باشد. بدین منظور 3 گونه قارچ تریکودرما در PH های 5، 7 و 9 در محیط های کشت PDB حاوی غلظت های 1، 3، 5 میلی گرم در لیتر از سم، کشت داده شدند. مقدار سم باقیمانده در نمونه ها در 4 مرحله قرایت و نتایج حاصل توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد گونه های قارچی مورد مطالعه قادر به حذف سم کنفیدور از آب آلوده می باشند و گونه T.harzianum با درصد حذف 60/34، از بیشترین توانایی و گونه T.tomentosum با راندمان حذف، 44/60 درصد ، از کمترین توانایی در زیست پالایش سم مذکور از آب های آلوده برخوردار می باشند. افزایش غلظت سم از 1 به 5 میلی گرم در لیتر، سبب افزایش درصد حذف سم کنفیدور از محیط های کشت گردید. نتایج درصد حذف سم کنفیدور در PH های مختلف نشان داد در همه گونه های قارچی راندمان حذف سم در PH=5 بالاتر از سایر PH ها می باشد.

ایمیداکلوپرید، پساب کشاورزی، زیست پالایی، قارچ