مریم نوغانی بهمبری - کارشناس ارشدبوم شناسی آبزیان شیلاتی دانشگاه گیلان ایران
جاوید ایمانپورنمین - دانشیارهیدروبیولوژی و اکولوژی ماهیان دانشگاه گیلان ایران
زهره رمضانپور - دانشیاراکولوژی و جلبک شناسی دانشگاه گیلان ایران

امروزه علم بیوتکنولوژی به دنبال یافتن محرک های موثر برای افزایش رشد ریز جلبک ها است. بنابراین از طریق تغییر و دستکاری شرایط فیزیکی و شیمیایی محیط کشت، از جمله شوری بهترین شرایط برای کشت هر گونه به صنعت معرفی می گردد. هم چنین پارامترهای زیست محیطی مانند شوری و دما اثر خود را روی رشد و تولید سموم سیانوباکتریایی نشان می دهند. بنابراین در صورت بلوم، می توانند به عنوان تهدیدی جدی برای سلامتی انسان و اکوسیستم مطرح شوند. در این مطالعه تجربی سیانوباکتری Nodulariaspumigena جداسازی شد ه از دریای خزر پس از خالص سازی در شرایط آزمایشگاهی، در چهار سطح شوری متفاوت کشت داده شد. شمارش سلولی با استفاده از محفظه های رسوبی توسط میکروسکوپ اینورت ، در سه تکرار طی 18 روز صورت گرفت. نرخ رشد ویژه با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه بین تیمارها مقایسه شد و از آزمون توکی برای شناسایی بین هر سطح از تیمار استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین تراکم سلولی و نرخ رشدویژه در بین تیمارهای مورد آزمایش، در روز دوازدهم در شوری PSU 17 مشاهده شد. حداکثر میزان رشد ویژه درشوری PSU 17 ) 0/19 در روز) و حداقل آن در شوری PSU 13 0/03 در روز) ثبت شد. هم چنین با توجه به نتایج هیچگونه افزایش رشدی در شوری PSU 20 مشا هده نشد. تراکم سلولی و میزان رشد ویژه اختلاف معنی داری در تیمارهای مختلف (نشان دادند 05 0< /P .( با توجه به اینکه سیانوباکتری ها دارای یک حد آستانه جهت تحمل شوری هستند، افزایش شوری تا یک حد معین (PSU17-13 (سبب افزایش دو عامل تراکم سلولی و رشد ویژه سیانوباکتری spumigena Nodularia گردید. بنابراین جهت کشت سیانوباکتری spumigena.N دامنه شوری PSU 17-13 پیشنهاد می شود.

میزان رشد ، تراکم سلولی، شوری، spumigena Nodularia ، دریای خزر