ثمین احمدزاده طلاتپه - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه پیام نور ارومیه
مرتضی جاویدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه پیام نور
سلیم کاظمی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه محقق اردبیلی
یاسر پورقلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه پیام نور ارومیه

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش حمایت اجتماعی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان با اثر میانجی رضایت از مدرسه، اشتیاق تحصیلی و خودکارآمدی انجام شده است. روش تحقیق توصیفی همبستگی بوده و جامعه آماری مشتمل بر کلیه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه ناحیه 1 مدارس دولتی می باشد که از جامعه حاضر حجم نمونه آماری توسط جدول مورگان 380 نفر محاسبه و با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس، فیلیپس، هالی، تامپسون، ویلیامز و استوارت ( 1986 )، پرسشنامه سازگاری بیکر و سیریاک ( 1989 )، پرسشنامه رضایت مندی (گیلمن هیرینر و لاگلین( 2000 ) و پرسشنامه خودکارآمدی شرر ( 1982 ) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی آرشا مالت و همکاران ( 2009 ) بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری (لیزرل) استفاده و برازش مدل با شاخص های برازش بررسی شد. اهم یافته ها حاکی از آن است که بین متغیرهای حمایت اجتماعی با اشتیاق، خودکارآمدی، رضایت از مدرسه و سازگاری همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین بین متغیرهای اشتیاق، خودکارآمدی و رضایت از مدرسه با سازگاری رابطه مستقیم و معنی داری دیده شد. از تحلیل همبستگی میان متغیرهای برون زا و درون زا می توان نتیجه گیری کرد که افزایش در حمایت اجتماعی منجر به افزایش در نمرات اشتیاق تحصیلی، خودکارآمدی و رضایت از مدرسه می شود. به علاوه افزایش در اشتیاق، خودکارامدی و رضایت از مدرسه همراه با افزایش در نمرات سازگاری می باشد. در نهایت مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که اشتیاق، خودکارآمدی و رضایت از مدرسه تاثیر حمایت اجتماعی را بر سازگاری تحصیلی میانجی گری می کنند. در پایان پیشنهادات کاربردی در راستای نتایج حاصل شده ارایه گردیده است.

حمایت اجتماعی، خودکارآمدی، رضایت از مدرسه، اشتیاق، سازگاری تحصیلی