طراحی سبد بهینه ارز برای ایران با استفاده از مدل خودرگرسیونی واریانس ناهمسان شرطی تعمیم یافته

مدیریت منابع ارزی در ایران به علت وجود درآمدهای ارزی عمده که از فروش نفت حاصل می شود از اهمیت به سزایی برخوردار است برنامه ریزی صحیح می تواند از تحمیل هزینه های ناشی از مدیریت نامناسب این منابع جلوگیری نماید بنابراین در این پژهش تلاش می کنیم تا به ارایه چارچبی به منظور طراحی سبد بهینه برای آن بخش از درآمدهای ارزی که با هدف سرمایه گذاری نگهداری می شوند بپردازیم بر این اساس با استفاده از بازده های روزانه ارز که برمبنای داده های موجود در بازار ارز در سال های 2000تا2008 میلادی به دست آمده است ترکیبی موزون و بهینه از رازهای رایج ا به کارگیری مدل های خود رگرسیونی واریانس ناهمسان شرطی تعمیم یافته تک متغیره و چند متغیره با هدف حداکثر نمودن بازده مورد انتظار و تحت محدودیت ارزش در معرض ریسک پینهاد می شود در نهایت مدل های مورد استفاده با به کارگیری آزمون بازخور مورد ارزیابی قرار گرفته و بهترین مدل انتخاب می شود نتایج این پزوهش برتری مدل GARCH چند متغیره را نسبت به تک متغیره در تخصیص سبد بهینه ارز نشان می دهد

کلیدواژه ها:

سبد بهینه ، نرخ ارز ، ایران ، مدل های GARCH ، ارزش در معرض ریسک