مازیار محمدی - دانشجوی دکتری علوم و مهندسی آبخیزداری، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران،
سیدمجتبی جلالی - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهشهر
علی شکوهی رستمی - دانشجوی دکتری مهندسی برق، دانشگاه سیستان و بلوچستان
سیدمحمد موسوی بادابسری - دانش آموخته کارشناسی ارشد سنجش از دور وGISدانشگاه تبریز

شهرسازی باعث ایجاد تغییرات هیدرولوژیکی و زیستمحیطی متعددی میشود. اثرات آن شامل افزایش سطوح نفوذ ناپذیر، تغییر کمیت و کیفی ت رواناب و در نتیجه تغییر فرایند های هیدرولوژیکی است. نفوذناپذیری بهعنوان یک شاخص مهم از اثرات شهرسازی بر سیستمهای هیدرولوژیکی یک منطقه به شمار می آید. این مقاله با یکپارچه کردن تحقیقات امکان مدلسازیو کمی سازی اثرات نفوذ ناپذیری شهری را بر سیستمهای هیدرولوژیکی بررسی میکند. توزیع مناطق نفوذ ناپذیر در حوضه های شهری در فهم اثرات شهرسازی اهمیت دارد و برای کمی سازی آن به جزییات مفصلی در مناطق شهری نیاز است. در نتیجه بیشتر نقشه برداریها در مناطق شهری با استفاده از تکنیک سنجش از دور صورت گرفته و این مقاله نسبتی از این تکنیک را با قدرت تفکیک متوسط و بالا بررسی میکند که شامل طیف غیرترکیبی است. بخش نهایی بررسیها شامل روشهایی است که دانشمندان و هیدرولوژیستها و مهندسین محیط زیست جریان آب را در مناطق شهری کمی و مدلسازی میکنند

سطوح نفوذ ناپذیر، شهرسازی، رواناب، سنجش از دور