سمانه نجفی - مربی، کارشناس ارشد آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
آرزو داوری نیامطلق قوچان - مربی، کارشناس ارشد پرستاری مراقبت های ویژه، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
جواد اکبری - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
علیرضا مرادی - دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران

سابقه و هدف: شناسایی عوامل مرتبط با امید به آینده شغلی و ارتقاء آن ها می تواند گام موثری در پیشرفت و انگیزش تحصیلی دانشجویان باشد. از آنجایی که سلامت معنوی بعد مهمی از سلامت است که کارکرد روانی و سازگاری فرد را تقویت می کند و باعث ارتقاء سلامت عمومی می شود، بنابراین در این پژوهش به بررسی ارتباط سلامت معنوی با امید به آینده شغلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1395 پرداختیم.مواد و روش ها: این مطالعه بصورت مقطعی و از نوع همبستگی، به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب رشته تحصیلی، ترم و جنسیت) بر روی 288 نفر از دانشجویان علوم پزشکی گناباد در سال 1395 انجام گردید. داده ها براساس پرسشنامه استاندارد امید به آینده شغلی و سلامت معنوی جمع-آوری شده و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از آزمون ها در سطح کمتر از 05/0 معنی دار لحاظ گردید.یافته ها:میانگین و انحراف معیار سن و معدل دانشجویان به ترتیب 98/2±82/20 سال و 41/1±06/16 بود. میانگین و انحراف معیار سلامت معنوی 83/15±36/90 و امید به آینده شغلی 48/05±10/76 بود. یافته های این پژوهش نشان داد از بین متغیرهای دموگرافیک بین مقطع و رشته تحصیلی با امید به آینده شغلی و سلامت معنوی ارتباط آماری معنی داری وجود دارد. همچنین بین سلامت معنوی و امید به آینده شغلی رابطه آماری معنی داری بصورت مثبت و مستقیم وجود دارد (001/0P<).نتیجه گیری:با توجه به اینکه سلامت معنوی باعث افزایش امید به آینده شغلی دانشجویان می گردد، پیشنهاد می شود دست اندرکاران و مسیولان زیربط توجه ویژه ای به مقوله سلامت معنوی دانشجویان و راهکارهای ارتقای آن داشته باشند.

سلامت معنوی، امید به آینده شغلی، دانشجو