سیده صدیقه دادور - مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم،

زنانی که در معرض خشونت های خانوادگی قرار می گیرند، باید مکان امنی برای پناه بردن در اختیار داشته باشند. باید مکانی که بتواند جوابگوی،افزایش سلامت روانی و جسمانی، تجهیز اشخاص به ابزار و روش های مقابله با فشارهای محیطی و روانی خانواده، کاهش خودکشی و در نهایت جلوگیری از شکستن حریمهای اخلاقی، بهداشت روحی و روانی اعضاء جامعه باشد؛ تاسیس کرد. بدین صورت باید که؛ طراحی محلی امن به نام خانه پناه جو تاسیس گردد. که با طراحی، ساخت و تاسیس خانه امن) خانه پناه جو( در صورت نیاز زنانی که با خشونت خانوادگی مواجه شده اند به این خانه امن پناه ببرند تا زن خشونت دیده بتواند با اعتماد و به کمک مددکاران خانه امن طراحی شده، خشونت های خانوادگی مرتفع شود و فرد بزه دیده با اطمینان خاطر به خانواده و به جامعه خود بازگردد. این مکان امن باید دارای مولفه های روانشناختی و مددکاری جهت انتقال زن بزه دیده خشونت های خانوادگی به خانه ای امن جهت بازگشت زن به آرامش و و امنیت، به آغوش خانواده و جامعه خویش باشد. این پژوهش، با استفاده از مصاحبه به بررسی و ارزیابی مشکلات و کمبود های زنان در هنگام مواجه شدن با خشونت های خانوادگی پرداخته شد و با تحلیل این موضوع و تاثیر آن بر جامعه مورد ارزیابی قرار گرفت و در ادامه کار چگونگی تاثیر مثبت طراحی خانه امن بر روی زنان مورد بازگو شد. روش تحلیل داده ها در پژوهش حاضر از نوع )کیفی،توصیفی تحلیلی و کاربردی( می باشد.

معماری زنان، روانشناسی زنان، زنان خشونت دیده خانوادگی، طراحی خانه امن، امنیت و آرامش زنان