عطیه اندخشیده - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان.
ستار مالکی - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان.
مهدی ملایین - دانشجو، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه مهندسی فناوری های نوین قوچان

از بین لوله هایی که از مصالح غیرفلزی ساخته می شوند، لوله های کامپوزیتی دو لایه (Dual Laminate) دارای مزایای قابل توجهی هستند. نسبت به عوامل خورنده، خاک و حرارت بالا بسیار مقاوم بوده و از گروه لوله های نرم و سبک هستند و در هنگام نصب، انحرافات مسیر افقی و عمودی را تحمل می کنند. به طور معمول برای نگهداری مواد اسیدی، از مخازن و لوله های کامپوزیتی دو لایه با زیرلایه ترموپلاستیک که بالاتر از سطح زمین قرار می گیرند استفاده می شود. یکی از مزایای مهم این مخازن و لوله ها، دسترسی سریع به آن ها جهت تخلیه و تزریق مواد اسیدی است. ضریب انبساط حرارتی کامپوزیت از ترموپلاستیک کمتر است و همین امر باعث به وجود آمدن پدیده جدایش و کمانش زیرلایه در اتصال درون لوله یا مخزن می شود. در این لوله ها و مخازن، بسته به نوع ماده خورنده، زیرلایه ترموپلاستیک و رزین آن ها انتخاب می شود. از این رو، در این پژوهش به بررسی استحکام برشی بیشینه لوله های کامپوزیتی دولایه متشکل از GFRP/PP پرداخته شده است.

زیرلایه، کامپوزیت، لوله دولایه، استحکام برشی، ترموپلاستیک، جدایش