روح الله رضایی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه قم
سارا رمضانی - کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه قم

این نوشته به بررسی سازوکارهای حقوقی پرداخته است که سازمان تجارت جهانی از طریق آنها بر تولید و تکثیر محصولات اصلاح شده ژنتیکی تاثیر میگذارد و همچنین ارتباط بین تجارت بین المللی این محصولات و سه موافقتنامه سازمان که عبارتند از: موافقتنامه راجع به جنبههای تجاری حقوق مالکیت فکری((TRIPS، موافقتنامه بهداشتی و بهداشت گیاهی((SPS و موافقتنامه عمومی راجع به تجارت خدمات((GATS، را مورد تحلیل و بررسی قرار داده است. این نوشته در نهایت به این نتیجه رسیده است که سازوکارهای سازمان تجارت جهانی معمولا به عنوان ابزاری برای تهدید دولتهای عضو که در صدد ایجاد موانع در راه صادرات و واردات محصولات تراریخته هستند، بکار میروند. اما مقررات این سازمان به دلیل عدم شناسایی و عدم تقویت اصل احتیاط، باعث تضعیف اقتدار و صلاحیت سازمان در تصمیم گیری موثر درباره موضوعات مرتبط با سلامت انسانی و حفظ محیط زیست شده است و بدین ترتیب از مشروعیت سازمان در عرصه بین المللی کاسته شده است.

سازمان تجارت جهانی، محصولات تراریخته، موافقت نامه TRIPS، موافقتنامه SPS، موافقتنامه GATS