سیدپدرام موسوی نافچی - گروه معماری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
شهاب تقی پور - گروه معماری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
افشین رییس دهکردی - گروه معماری، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران

شهر ایرانی معمار دلسوز پرورش یافته ایرانی را می طلبد. در اینجاست که اهمیت آموزش معماری خود می نمایاند. معمار ایرانی در محیطی پرورش می یابد که نه تنها سیستم آموزشی جاری در آن پاسخگویی نیاز سرزمینش نیست، بلکه از نظر کالبد فضایی، خود مکانی در خور آموزش هنر معماری نمی باشد. آموزش معماری به عنوان سرآغاز شکل گیری این هنراصیل، در تاریخ هنر ایران زمین، از پیشینه ای درخشان برخوردار بوده است. تحول شیوه آموزش به نظام دانشگاهی در دوره معاصر، بر ضرورت توجه به کیفیت مکان آموزش، که سهم مهمی در کیفیت آموزش بر عهده دارد، می افزاید. در رابطه با امر آموزش معماری به طور کلی می توان گفت که در گذشته های دور و قبل از پیدایش آکادمی ها و موسسات رسمی هنری به روش مدرن به منظور ترویج و تعمیم آموزش، آموزش هنر و بالاخص معماری از پایین ترین تا بالاترین مراحل، در جریان فعالیت و کار خلاق تولیدی، در بستر روابط شاگردی و استادی انجام می پذیرفته است. طرح مدرسه معماری به عنوان موضوع مقاله، تلاشی انجام خواهد شد در جهت پیوند مناسب جامعه، خواسته هایش، توانایی هایش و انتظاراتش با شیوه آموزش معماری و پس از آن برداشتن گامی در جهت پرداختن به موضوع آموزش معماری و کیفیت فضای مطلوب آموزش معماری. و در راه این تکلیف به صورتی پویا در آموزش، بالندگی، خودسازی و تفکر مراجعه کنندگانش قدم می گذارد تا کالبد صرفا به صورت ظرفی خنثی، در بر گیرنده فعالیت درونش و افراد نباشد و به ارتباط با آنها بپردازد.

طراحی مدرسه، اصفهان، هنر معماری، آموزش