مجید کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران
محمدعلی دشتی رحمت آبادی - استادیار گروه مهندسی عمران، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران

در اوایل دهه 80 میلادی ایده استفاده از یک دانه بندی بسیار ریز به همراه یک ماتریس همگن و توپر از مواد سیمانی ظهور پیدا کرد که اولین مطالعات انجام گرفته بر روی بتن پودری واکنشی (RPC) توسط ریچارد و شیرزی در دهه 1990 در آزمایشگاه Bouygues در فرانسه صورت گرفت. RPC با بهره گیری از سیمان و مصالح پودری بسیار ریزدانه شامل ماسه کوارتزی، میکروسیلیس، مقادیر کم نسبت آب به سیمان و استفاده از فوق روان کننده ممتاز تولید می گردد. مقاومت فشاری و کششی بالا، جذب انرژی و دوام زیاد، شکل پذیری زیاد، نفوذپذیری کم، مقاومت سایشی و خوردگی بالا، سبب برتری این نوع بتن نسبت به بتن های توانمند، رایج گردیده است. کشور ایران دارای اراضی کویری بسیاری می باشد. یکی از مصالحی که در مناطق کویری موجود است ماسه بادی می باشد. در این پژوهش از ماسه بادی فراوری شده (الک شده، شستشو شده و طبیعی) با درصدهای جایگزینی (75،50،25،0 و 100) به جای سیلیس مورد استفاده قرار گرفته است سپس آزمایش های فشاری، کششی و خمشی بر روی نمونه ها صورت گرفت. نتایج تحقیقات نشانگر این است که بیشترین مقاومت های فشاری، کششی و خمشی نمونه های 28 روزه مربوط به 100% سیلیس به ترتیب برابر است با (98.33 ،5.54 و 9.715 مگاپاسکال) و کمترین مقاومت های فشاری، کششی و خمشی نمونه های 28 روزه مربوط به 100% ماسه بادی طبیعی به ترتیب برابر است با (67 ، 3.66 و 6.9 مگاپاسکال) می باشد.

بتن پودری واکنشی، شکل پذیری زیاد، مقاومت فشاری بالا