علی عبدلی - کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، ساخت و تولید، پژوهشکده مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
علی مهدی پورعمرانی - استادیار، دکتری مکانیک، ساخت و تولید، پژوهشکده مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
علی علیزاده - دانشیار، دکتری مواد، کامپوزیت، پژوهشکده مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
محمدحسین علایی - استادیار، دکتری مکانیک، کامپوزیت، پژوهشکده مواد و فناوری های ساخت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران

در این پژوهش نیروی اکستروژن کامپوزیت Al5083-3wt%B(4)C با استفاده از روش سطح پاسخ و نرم افزار شبیه سازی دیفرم بهینه سازی شده است سپس تست تجربی به منظور صحه گذاری و مقایسه با نتایج حالت بهینه انجام شد. در تست تجربی برای تولید نانوکامپوزیت پایه آلومینیومی از آلیاژ Al5083 به عنوان فاز زمینه استفاده شده است. پودر آلیاژ آلومینیوم به روش افشانه گازی تهیه شده و جهت تولید بیلت اولیه به پودر Al5083 مقدار سه درصد ذرات B(4)C به عنوان فاز تقویت کننده اضافه گردیده است. سپس به منظور آلیاژسازی مکانیکی پودرهای حاصل درون آسیای سایشی قرار گرفت. محصول توسط پرس سرد فشرده شده و به منظور تهیه بیلت اولیه برای فرایند اکستروژن، عملیات پرس زینتر نیز انجام و سپس عملیات اکستروژن انجام شد.

اکستروژن، کامپوزیت، کاربید بور، بهینه سازی