غلام حسین عبدالله زاده - دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی، دانشکده اقتصاد و توسعه دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران- ایران
خلیل کلانتری - دانشیار دانشکده اقتصاد و توسعه دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران، تهران- ایران

پراکندگی اراضی به عنوان یک مانع اساسی در رشد تولیدات کشاورزی در ایران مطرح است. با هدف تحلیل عوامل موثر بر پراکندگی و خرد شدن اراضی کشاورزی داده های موردنیاز از طریق پرسشنامه از 151 نفر کشاورز و با بهره گیری از نمونه گیری مطبق در سطح 12 روستا در دهستان رامجرد یک شهرستان مرودشت به صورت تصادفی تامین شد. برای شناسایی عوامل موثر بر پراکندگی و تقسیم شدن اراضی، از تحلیل عاملی استفاده شد. متغیرهای مورد مطالعه در چهار عامل طبیعی (الگوی بهره برداری، اجتماعی - فرهنگی، اقتصادی) و فیزیکی غیرطبیعی گروه بندی شدند. این چهار عامل حدود 73/5 درصد واریانس عوامل تعیین کننده پراکندگی و تقسیم شدن اراضی در منطقه مورد مطالعه را تبیین می نمایند. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که متغیرهای پیش بینی کننده پراکندگی اراضی، در هفت گام وارد شدند. این متغیرها شامل میانگین درآمد سالانه خانوار، میزان زمین قابل کشت، زمین مورد اجاره خانوار، درصد نیروی کار خانوادگی، اندازه خانوار، تعداد محصولات مورد کشت و کار و متغیر میزان زمین مورد اجاره می باشند که درمجموع 75/5 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین کردند.

پراکندگی اراضی کشاورزی، توسعه کشاورزی، مالکیت اراضی، منطقه رامجرد یک، یکپارچه کردن اراضی