محمدرضا حسینی - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

ایجاد نظم و مقررات برای نظارت بر فعالیت های دولت ها در فضای ماوراء جو نقش حیاتی دار د. در اواخر سال 1960 ، فعالیت های فضایی از هیچ ارزش نظامی برخوردار نبود، اما امروزه، حداقل 75 درصد از اشیاء پرتاب شده به فضا با هدف تامین نیازمندی های بخش نظامی انجام می گیر د. بدون شک، فعالیت نظامی در فضا احتمال بروز جنگ را افزایش می دهد. در چند دهه اخیر، برخی کشورها، نظامی سازی فضا و به تبع آن استفاده از تسلیحات فضاپایه را به عنوان بخشی از استراتژی امنیت ملی خود در اولویت قرار داده اند که این روند موجبات تهدید و نقض صلح و امنیت را فراهم می ساز د. هنجارهای حقوقی موجود نتوانسته از استقرار و کاربرد تسلیحات فضاپایه غیرمتعارف جلوگیری نماید. هدف اصلی این تحقیق پاسخ به این سوالات است که تسلیحات فضایی از منظر حقوق بین الملل از چه جایگاه و ویژگی برخوردارند آیا استفاده از تسلیحات فضاپایه تدافعی و متعارف توجیه پذیر است آیا کاربرد را نقض نمی کند قواعد حقوق بین الملل موجود از ضمانت استفاده صلح آمیز تسلیحات فضاپایه اصل اجرایی کافی برای خلع سلاح در فضا برخوردار می باشد نتایج تحقیق نشان می دهد که هنجارهای حقوقی موجود برای ایجاد ممنوعیت تسلیحات فضاپایه، نیازمند بازنگری و اصلاح می باشد.

معاهدات فضایی، تسلیحات فضاپایه، نظامی سازی فضا، خلع سلاح، استفاده صلح آمیز از فضا