نوشین جاویدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران،
وحیده حجتی - دکترای شهرسازی، گروه معماری، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران،

انسان همواره جهت دستیابی به نیازهای اجتماعی خود، نیازمند برقراری روابط با سایرین، احساس محبت، دوست داشته شدن و در کنار جمع بودن می باشد. در سال های اخیر با توجه به تحولات سریع شهرنشینی و دگرگونی در ساختار کالبدی شهرها، بسیاری از فضاهای عمومی اجتماعی از بین رفته اند. شهروندان هر شهر هویت خود را از طریق ارتباطات اجتماعی و اجتماع پذیری فضا با مولفه هایی همچون مشارکت اجتماعی، در این فضاهای ماندگار دریافت می کنند. ایجاد و ارتقاء تعاملات اجتماعی در شهرهای امروزی در گرو باز زنده سازی فضاهای عمومی شهری است. این فضاها بستر به وجود آمدن خاطرات جمعی هستند. با از بین رفتن خاطره جمعی در شهر، حیات شهری افول میکند. شهری که دارای بستر مناسب جهت حفظ و احیا خاطرات جمعی باشد، امکان وقوع رویدادهای اجتماعی و در نتیجه تعاملات اجتماعی را فراهم خواهد آورد. با راهکارهای مختلفی همچون برگزاری آیین های فرهنگی و یا استفاده از نمادها و نشانه ها در طراحی فضاهای عمومی که تصویر ذهنی مشخصی در شهروندان شکل یابد، می توان کیفیت مذکور را تقویت نمود. در این مقاله با هدف معرفی تعاملات اجتماعی، خاطره جمعی و نقش این کیفیت در ارتقاء تعاملات اجتماعی، بر پایه مرور متون و اسناد مرتبط در این زمینه، به بررسی آرا و نظرات صاحب نظران پرداخته شده است. با توجه به این اهمیت کوشش شده با شناخت ماهیت تعاملات اجتماعی، فضاهای عمومی شهری مورد بحث قرار گیرند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که جهت تقویت رویکرد تعاملات اجتماعی در فضای شهری، حفظ و ایجاد خاطره جمعی بسیار تاثیرگذار خواهند بود و راهکارهای مختلفی جهت تقویت این کیفیت ارایه گردیده است.

فضای شهری، اجتماع، تعاملات اجتماعی، خاطره جمعی