منا عبدالحسینی - دانشجوی دانشگاه پیام نور واحد ورامین
علی جمشیدی - استادیار دانشگاه پیام نور واحد ورامین

در این مقاله ضمن شناسایی ریسک های محتمل و تقسیم بندی آنها مطابق ساختار شکست ریسک (RBS) ، معیارهای شناسایی و ارزیابی ریسک را به صورت کیفی تعیین کرده و سپس با تبدیل معیارهای کیفی به کمی و بهره گیری از تکنیک FMEA و محاسبه عدد اولویت ریسک (RPN) و واکنش به ریسک های دارای اولویت بالا، موانع موجود بر سر راه تحقق اهداف پروژه را تحت کنترل در می آوریم. با انجام این روند در پروژه احداث کارخانه دانه های روغنی که به روش EPC انجام پذیرفت، براساس فازهای پروژه ریسگک های مهم و مخاطره امیز شناسایی گردیدند و تحت کنترل قرار گرفتند و کنترل دقیقی بر مینای جلوگیری از تحمیل هزینه های اضافی و محتمل بر پروژه و ایجاد نقص در دیگر اهداف آن صورت پذیرفت به طوری که ریسک های مهم و تاثیرگذار بر فعالیت های کلیدی پروژه در قالب برنامه مدیریت ریسک ساماندهی گردید و تبعات آتی و احتمالی آنها که می تواند یکی از مهمترین عوامل عدم تطبیق اجرای پروژه با برنامه مدون آن باشد به حداقل ممکن رسید.

شناسایی ریسک، عدد اولویت ریسک، تکنیک FMEA