جعفر عباسی سلطانی - دانشجوی دکترای جامعه شناسی مسایل اجتماعی ایران ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین میزان فعالیت در فضای مجازی و میزان احساس بیگانگی اجتماعی دانشجویان دانشگاه های مرند صورت گرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش طرح تحقیق پیمایش مقطعی با هدف تبیین و توصیف دادهها میباشد. برای سنجش متغیر وابسته یعنی احساس بیگانگی اجتماعی از شاخصهای استاندارد سنجش بیگانگی اجتماعی ملوین سیمن استفاده شده است. جامعه آماری مورد نظر در انجام تحقیق دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاههای شهرستان مرنددر سالتحصیلی93-94بود که توسط فرمول کوکران تعداد حجم نمونه از کل جامعه آماری، 386 نمونه برآورد شد و پرسشنامه بین نمونه های آماری بر اساس نوع دانشگاه، دانشکده و مقطع تحصیلی توزیع گردید، سپس داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. اصلیترین و عمدهترین نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان میدهد که بین میزان فعالیت در دنیای مجازی و میزان احساس بیگانگی اجتماعی دانشجویان همبستگی مثبت وجود دارد. یعنی با افزایش مدت استفاده از دنیای مجازی میزان احساس بیگانگی اجتماعی نیز افزایش مییابد. بین میزان استفاده از دنیای مجازی و چند مولفه بیگانگی اجتماعی همچون: میزان انزوا طلبی، احساس بیمعنایی و احساس بیهنجاری در بین دانشجویان همبستگی مثبت مشاهده میشود.

فضای مجازی، بیگانگی اجتماعی، انزوای اجتماعی، بیگانگی از خود، احساس بی هنجاری