خشایار کاشانی جو - دکتری شهرسازی ، استادیار ، عضو هیات علمی گروه معماری ، دانشکده فنی - مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی، واحدشهر قدس ، تهران ، ایران
محمد گلمکانی - دانشجو کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران.
مرضیه عاشوری - دانشجوکارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران.

در توسعه های جدید شهری اولویت حرکت با عابر پیاده است، از طرفی توسعه فضاهای بزرگراهی در سطح شهر با هدف عبور سریع خوردرو ها، استفاده از گذر های غیر همسطح را ضروری ساخته است. زیر گذر های پیاده با هدف افزایش ایمنی عابرین پیاده جهت عبور از خیابان و ارتباط پیاده رو های دو طرف خیابان ساخته می شوند اما با این وجود عدم توجه به عواملی نظیر تعاملات اجتماعی، پویایی عملکردی و غیره موجب عدم شکل گیری این فضاهای به عنوان یک فضای شهری موفق شده است. از این رو این پژوهش با هدف ارتقا نقش عملکردی زیرگذر های پیاده و تبدیل این فضاهای ارتباطی به فضاهای شهری مناسب به دنبال شناسایی عوامل تاثیر گذار بر شکل گیری فضای شهری می باشد. روش شناسی تحقیق توصیفی پیمایشی می باشد، ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه بوده است. جامعه آماری تعداد 110 نفر از استفاده کننده از دو زیر گذر امامت و پارک ملت در محور وکیل آباد می باشد. نتیجه بررسی اختلاف میانگین های آماری نشان دهنده اختلاف معنا داری بین گویه های، دسترسی آسان، ورودی ها، عناصر طبیعی، باز بودن فضا و بهداشت می باشد؛که موثر در ارتقا نقش عملکردی فضای زیرگذر عابر پیاده می باشد.

زیرگذر، عملکرد، فضای عمومی، زیرگذر امامت، زیرگذر پارک ملت