محمد حسنی - دانشکده علوم پایه، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران
محمد کریمی - دانشکده علوم پایه، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران

هدف از این پژوهش مقایسه اثرات شدت و نوع انقباضات ارادی بر توان بی هوازی بازیکنان مرد جوان والیبالشهرستان قم بود. آزمودنی های این پژوهش را 12 نفر از بین بازیکنان مرد جوان والیبال قم با حداقل دوسال سابقهو دست کم سه تا چهار جلسه فعالیت در این رشته را داشتند، تشکیل می دادند. آزمودنی ها در پنج روز متفاوت بهطور تصادفی، یکی از پروتکل های گرم کردن، گرم کردن و اجرای سه ست چهار ثانیه ای نیم اسکات ایستا با شدت85 درصد 1RM، گرم کردن و اجرای سه ست هفت ثانیه ای نیم اسکات ایستا با شدت 50 درصد 1RM ، گرمکردن و اجرای چهار ست چهار تکراره پرش عمودی با اعمال بار 6 درصدی 1RM توسط جلیقه وزنه، گرم کردن واجرای چهار ست چهار تکراره پرش عمودی با اعمال بار 3 درصدی 1RM توسط جلیقه وزنه را اجرا کردند. پس ازگذشت هفت دقیقه و سی ثانیه متعاقب اجرای پروتکل ها، از آزمودنی ها، آزمون وینگیت بعمل آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری استفاده شد و برای مقایسه دو به دو پروتکل ها ازآزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد (p<0/05). نتایج این پژوهش نشان داد که توان بی هوازی پس از اجرایپروتکل 3 درصدجلیقه وزنه نسبت به پروتکل گرم کردن عمومی افزایش معناداری داشت. یافته های این پزوهشنشان داد که با استفاده از یک گرم کردن هماهنگ با الگوی حرکتی با شدت های زیر بیشینه، شاهد افزایشمعناداری در عملکرد توان بی هوازی در شدت های متفاوت خواهد شد.

نیرو مند سازی پا فعالی، توان بی هوازی، ویژگی تمرین