محسن لری گوینی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی
عبدالمهدی نصیرزاده - استادیاردانشگاه پیام نور، تهران، ایران

مقدمه و هدفن گزارش های متعددی نشان می دهند که فعالیت ورزشی مزایای ساختاری و عملکردی بر دستگاه عصبی مرکزیو محیطی دارد. تمرینات تناوبی شدید (HIIT) یکی از انواع شیوه های تمرینی است که جهت کسب سازگاری های سریعتر وموثرتر فیزیولوژیک و متابولیک نسبت به تمرینات استقامتی سنتی طراحی شده است. با توجه تاثیرات نامشخص این شیوهتمرینی و اهمیت پروتیین مرتبط با سیکلاز- 1 (CAP-1) در تنظیم شکل پذیری عصبی، هدف این مطالعه بررسی تاثیر 6 هفتهHIIT بر پروتیین CAP-1 عصب سیاتیک موش های صحرایی بود.روش کارن بیست آزمودنی این پژوهش، موش های صحرایی نر از نژاد ویستار بودند که به روش تصادفی ساده به دو گروه کنترل(C) (تعداد= 10) و گروه تمرین تناوبی شدید (HIIT) تعداد= 10) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل 6 هفته/ 5 جلسه درهفته دویدن بر روی نوارگردان بود. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در هفته ششم، آزمودنی ها بی هوش و بافت عصبیمورد نظر بلافاصله استخراج گردید. همچنین برای سنجش میزان پروتیین CAP-1 از روش ایمونوهیستوشیمیایی و از آزمون-های آماری شاپیرو- ویلک و T مستقل، طبیعی بودن توزیع و مقایسه گروه ها محاسبه گردید. نتایج: اندازه گیری ها نشان داد کهتوزیع داده ها طبیعی و سطوح پروتیین CAP-1 در گروه HIIT در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری یافت (P=0/024).نتیجه نهایی: با توجه به اهمیت سایتواسکلت و اثر تنظیمی CAP-1 در سیستم عصبی، احتمالا این سطوح کاهش یافتهپروتیین CAP-1 در عصب سیاتیک در اثر HIIT ممکن است با کاهش عملکرد سیستم عصبی محیطی همراه باشد.

؛CAP-1, HIIT، عصب سیاتیک، شکل پذیری