زینب احمدپور - مشاور تحصیلی و روانشناس سازمان آموزش و پرورش استان کرمان

اعتماد به نفس پایه و اساس شخصیت انسان است. اعتماد به نفس یعنی باور انسان به توانایی های خود و احساسی که نسبت به خود دارد. کسی که اعتماد به نفس بالایی دارد، خودکارآمد بوده و رفتار مناسبی از خود بروز می دهد و نهایتا در زندگی پیشرفت های قابل ملاحظه ای دارد.در عوض کسانی که اعتماد به نفس پایینی دارند، احساس خود کم بینی، سرخوردگی و پریشانی می نمایند. در واقع یکی از عوامل افسردگی، وسواس و اضطراب؛ پایین بودن اعتماد به نفس است.کمبود اعتماد به نفس باعث اختلال در روابط بین فردی و کاهش موفقیت تحصیلی می شود.با توجه به اهمیت این موضوع اقدام پژوه بر آن شد تا روی یکی از شاگردان خود(آتنا) که نشانه های کمبود اعتماد به نفس (ترس شدید از شکست،آسیب پذیری شدید در برابر انتقاد دیگران و نمره ی پایین، مشکل در برقرار کردن ارتباط با دیگران و ....) را داشت کار کند.روش پژوهش، مشاهده و ثبت اولیه ی علایم و نشانه های رفتاری دانش آموز، نظر والدین و دیگر همکاران و نتایج آزمون ها و نمرات تحصیلی وی و سپس کاربست مهارت های زندگی(خود آگاهی و رفتار جریت مندانه) در کلاس درس توسط اقدام پژوه و رعایت یکسری نکات توسط والدین و معلمان و در آخر مشاهده و ثبت نهایی علایم و نشانه های رفتاری دانش آموز، نظر والدین و دیگر همکاران و نتایج آزمون ها و نمرات تحصیلی وی پس از ارایه راه کارها می باشد و نتایج و بررسی ها و تجزیه و تحلیل ها نشان داد که راه کارهای ارایه شده در این پژوهش کارساز بوده و اعتماد به نفس دانش آموز(آتنا) افزایش پیدا کرده است.لذا نتیجه می گیریم اعتماد به نفس خصیصه ای است قابل تغییر که با بهبود شرایط محیطی و رعایت یکسری نکات افزایش پیدا می کند.

اعتماد به نفس، مهارت زندگی، خودآگاهی، رفتارجریت مندانه