در دهه های اخیر شاهد بروز خشکسالی های متعددی در کشورهای مختلف دنیا، چه در کشورهای توسعه یافته و چه در کشورهای درحال توسعه و فقیر بوده ایم. خشکسالی از بلایای طبیعی ای است که تاثیر گسترده آن بر مردم و محیط زیست، فاجعه آمیز بودن آن را تعیین می کند. تعیین زمان شروع، شدت، مدت و پایان این پدیده، امری بسیار مشکل است. خسارات ناشی از خشکسالی شامل اثرات مستقیم اقتصادی (کاهش تولید محصولات کشاورزی ودامی)، زیست محیطی (کاهش کیفیت منابع آبی)، اجتماعی (مرگو میر و مهاجرت) و نیز تاثیرات جانبی آن، گوش های از نتایج مخرب خشکسالی بر یک جامعه است. بدون تردید عوامل بروز خشکسالی هواشناسی در کنترل بشر نیستند، اما ابزار مدیریت و سازگاری با اینرخداد از ابتکارات متخصصان و تصمیم گیران اصلی مدیریت ریسکو بحران در یک کشور است. در سال ۲۰۱۴، سازمان هواشناسی جهانی (WMO) و سازمان مشارکت جهانی آب (GWP) نشریه ایرا با عنوان رهنمودهای سیاست ملی خشکسالی یا مدیریت به هم پیوسته خشکسالی تهیه و چاپ کردند که حاصل تلاش متخصصاناین دو سازمان در جمع آوری تجربیات کشورهای موفق در مدیریت خشکسالی است. جمع بندی تمامی این تجربیات منجر به ارایه راهکارهای ۱۰ مرحله ای در مدیریت ملی خشکسالی شد. آ نچه در این مقاله ارایه می شود، خلاص های است از ترجمه این نشریه که به بیان راهکارهای مدیریت خشکسالی، می پردازد.