وجهیت در ترجمه: موردپژوهی ترجمه های فارسی سبک روایی وولف در رمان The Waves

هنگام بحث درباره سبک، در مطالعات ادبی و زبانی شناختی در باغ در مورد عادت های زبانی نویسنده سخن می گوییم. به این دلیل می توان به هم می زد به سبک خاصی را نسبت داد و آن سبک را نام گذاری کرد عنوان مثال سبک شکسپیر، جویس یا وولف . با توجه به اینکه وجهیت و استفاده مکرر از افعال و قیود وجهی یکی از مولفه های کلیدی دنیای باستانی ترسیم شده در رمان The Waves است، پژوهش حاضر به بررسی این مسیله می پردازد که مترجمان چگونه ای کلمات وجهی را ترجمه می کنند و آیا انتخاب های آن ها در دنیای باستانی متن اصلی تاثیر می گذارد و حس آن را تغییر می دهد یا خیر. برای دست یافتن به این هدف، رمان The Waves نوشته ویرچینیا وولف و در ترجمه فارسی آن یعنی خیزاب ها ترجمه پرویز داریوش 1356 و امواج ترجمه فرشاد نجفی پور 1٬377 انتخاب شدند و مدل بوسو 2004 که مبتنی بر مدل دستور وجهیت سیمپسون 1997 است برای بررسی نحوه برگردان افعال وجهی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که وجهیت یعنی انتظامات شخصی، تصویر منفی، احتمالات، قابلیت ها و توانایی های شخصیت های رمان در ترجمه ها کمتر از متن اصلی مورد تاکید هستند اما داریوش در مقایسه با نجفی پور آن ها را به صورت نظام مند تری ترجمه کرده است.

کلیدواژه ها:

داریوش ، وجهیت ، نجفی پور ، سبک ، The Waves ، ترجمه ، وولف