جلیل اعتماد - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
بهرام جوکار - دانشیارروانشناسی تربیتی دانشگاه شیراز
سمیرا راهپیما - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی
نرگس فخاری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی

زمینه: احساس شرم ازجمله مهمترین هیجانات خوداگاه اخلاقی است که نقش تعیین کننده درروابط بین فردی و سازگاری اجتماعی دارد به همین لحاظ تهیه ابزارهایی جهت سنجش این سازه ضروری می نماید هدف: هدف ازاین پژوهش فراهم کردن مقدمات لازم جهت استفاده ازمقیاس شرم ساخته شده توسط رایزوی 2009 درمیان جمعیت دانشجویی ایرانی بود روش: دراین راستا به منظورسنجش روایی مقیاس ابتداازنرمال بودن توزیع داده ها برای مقیاس شرم اطمینان حاصل شد سپس برای کشف ساختارعاملی ازتحلیل عامل با روش مولفه های اصلی و چرخش واریماکس استفاده شد ازهمبستگی این مقیاس با مقیاسهای معتبر سنجش هیجانات خوداگاه شرم به عنوان روایی همگرا و ازهمبستگی با مقیاس شادکامی به عنوان روایی واگرا استفاده شد پایایی مقیاس نیز به شیوه همسانی درونی گویه با استفاده ازضریب الفای کرونباخ اندازه گیری شد شرکت کنندگان پژوهش 231نفر ازدانشجویان دختر 134وپسر97دانشگاه شیراز و علوم پزشکی شیراز بودند یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که مقیاس شرم درجمعیت ایرانی دارای ساختاردوعاملی می باشد که تحت عناوین خطای اخلاقی و بی کفایتی خود نام گذاری شدند همبستگی این مقیاس بامقیاس هیجانات خود اگاه حاکی ازآن بود که مقیاس شرم رایزوی دارای روایی همگرا میباشد و رابطه بامقیاس شادی نیز به عنوان شاخص روایی واگرا استفاده شد نتیجه گیری: یافته های این پژوهش موید روایی همگرا واگرا و همسانی درونی مناسب مقیاس برای استفاده درایران بود فرهنگ وابسته بودن مقیاس شرم باتوجه به نتایج مورد بحث قرارگرفت

هیجانات اخلاقی،شرم،تحلیل ساختارعاملی،روایی،پایایی