غلامحسین حسینی نیا - عضو هیات علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
محمدجواد جامه بزرگی - دانشجوی دکتری کارآفرینی

کارکردگرایی عموما رویکردی متفاوت داشته و به منظور فهم حیات اجتماعی، نمی خواهد نظام اجتماعی را در هم شکستهو به کوچک ترین اجزاء تقلیل دهد، بلکه در صدد است ماهیت در هم تافته، زنده و متقابلا سازگار یک نظام اجتماعی را درکلیت آن بفهمد. این امر مستلزم آن است که در اجزاء، وحدتی بازشناخته شده تا براساس آن، اجزاء و کل در هم تنیده شده ویک هویت به دست آورده شود. موضوع اصلی کارکردگرایی، مطالعه کارکرد و وظایف پدیده ها است. از این رو، مقاله حاضر بااستفاده از رویکرد کارکردگرایی به مطالعه کارکردهای کارآفرینی در بخش عمومی می پردازد و مفهوم سیاستگذاری در بخشعمومی را از نگاه رشته کارآفرینی مورد کنکاش قرار میدهد. در این مقاله با استفاده از مرور ادبیات موضوع، مفهوم سیاست وسیاستگذاری مورد بررسی واقع میشود. سپس، به مفهوم شناسی کارآفرینی و نظریه های آن پرداخته می شود. در نهایتمفهومی نوین از کارآفرینی در بخش عمومی و مولفه های آن مطرح میشود. نوآوری این مقاله، ارایه تعریفی نوین از کارآفرینیدر بخش عمومی است، به نحوی که از مولفه های تعاریف پیشین که در این زمینه ارایه شده است، بهره گیری می شود و تعریفیجدیدتر ارایه میگردد.

کارآفرینی، کارآفرینی عمومی، سیاستگذاری، کارکردگرایی